izolatka Kardiologa

— Proszę usiąść. Przejdźmy od razu do sedna sprawy. Wiem, że jesteście wszyscy zapracowani, i doceniam, że wszyscy znaleźliście czas…
— Skończ z tym, Trzy.
— …Dobrze. Myślę, że wszyscy wiemy o obecnym problemie. Z powodu niedawnych… nieprzyjemności, które wystąpiły podczas rozwiązania naszych sił zbrojnych…
— O tak, ''nieprzyjemności'' jest słowem, którego bym użył. No wiecie, bo sytuacja bliska całkowitemu zamknięciu wszystkich ośrodków z powodu interwencji o charakterze militarnym…
— Mogę kontynuować, Osiem? …Dziękuję. Jak mówiłem, niedawne zajście spowodowało… rozluźnienie protokołu. Masy naszych ośrodków musiały działać w niemalże całkowitej izolacji od jakiejkolwiek głównej struktury dowodzenia i podejmowanie decyzji administracyjnych padło w ręce członków kadry, którzy normalnie nie objęliby dowództwa. Udało nam się przywrócić ważniejsze sekcje do porządku, a Ochrona Ośrodków jest pod wyłącznie naszą jurysdykcją.
— Z całym szacunkiem, Trzy, wiemy o tym. Przejdźmy do rzeczy, sir.
— …Jeden z naszych najważniejszych centralnych ośrodków, funkcjonowanie naszego głównego personelu oraz przechowanie dwójki znaczących humanoidalnych SCP znalazło się pod administracją doktora Kondrakiego. Podczas jego dowodzenia, całkowita liczba naruszeń bezpieczeństwa, przecieków informacji, nadużycie zasobów i naruszeń czynności przechowawczych przewyższyły liczbę wszystkich naruszeń i [security events????], które wystąpiły przez ostatnie pięć lat działania naszej Fundacji.
— Względem normalnych okoliczności, skutkowałoby to natychmiastową eksterminacją, ale okazało to się… skomplikowane. Wygląda na to, że Doktor Kondraki ma taki poziom władzy i posłuchu, że mógłby spowodować drugorzędną rebelię w ośrodkach podczas usunięcia go. Kondraki także posiada zadziwiającą wprawę w omijaniu niebezpieczeństwa oraz prawie pewnej śmierci. Nawet w przypadku [terminal????] emerytury, działania Marshall, Carter and Dark dały nam powód, by wierzyć, że zarekrutowali lub przejęliby Doktora Kondrakiego.
— Więc mówisz, że to może być kolejne knucie planu przez Insurgency?
— Do kurwy nędzy, wiesz dobrze, że to jest tylko cholerną przykrywką dla-
— Nie mówię nic z tych rzeczy, i chciałbym przypomnieć wszystkim, że przebywamy w kulturalnym towarzystwie. Miałem na myśli to, że powinniśmy zmobilizować tajnego agenta. Kogoś, kto zabije Kondrakiego bez śladów, i będzie wolny od podejrzeń. Kogoś, kto skupi się całkowicie na misji. Ktoś sprawdzony, niezawodny i pewny.
— No cóż, wszyscy są obecnie rozmieszczeni. Czy mamy kogoś w ośrodku, kto by wykonał zlecenie?
— Znam taką osobę.

— —

— Hej, Cleffy!
— Hej, 'Draki, jak ci poszły badania?
— Ło jeny, było świetnie… Zamieniliśmy klasę D w mgłę!

Dokotr Clef skinął, co jak zawsze wywołało lekkie i dekoncentrujące zamazanie zarysu jego głowy. Jego drgający uśmiech poszerzył się, gdy przeszedł obok Doktora Kondrakiego.
— Brzmi świetnie. Muszę na tę chwilę się pośpieszyć, ale dogonię cię trochę później.
Doktor Kondraki zaśmiał się, strzelając palcami.
— Aaa, to nic takiego. I tak idę zdrzemnąć się w biurze — ruszył zamaszystym krokiem, gwizdając podczas gdy mała grupka motyli nagle wyłoniła się ze ściany i zaczęła za nim podążać.

Gdyby się obrócił, zauważyłby Doktora Clefa wpatrującego się w niego z czymś, co możnaby nazwać żalem, oprócz tego uśmiechu.

Kondraki był królem tego pieprzonego świata. Udało mu się zsunąć wszystkie swoje obowiązki dotyczące badań na Brighta i Iceberga, a większość obowiązków dotyczących dowództwa przejęli przerażeni, ciężko pracujący ''niewolnicy''. Od tygodni nie słyszał nic od ludzi z centralnego dowództwa… wyglądało na to, że nareszcie dotarł do nich swoimi metodami, które działały pomimo tego, że były brutalne. SCP-408 wyleciało przed niego i mieniło się przeróżnymi kolorami, gdy dotarł do drzwi swojego biura.

Wśliznął się do środka, rzucając swoją poturbowaną czapkę na wieszak i ruszył w stronę swojego biurka. Prawie usiadł, zanim zauważył Doktora Gearsa stojącego po prawej stronie jego stołu. Potknął się w półkroku, a SCP-408 zebrało się wokół, gotowe by odwrócić od niego uwagę.

— Jezu, Gears! Kurwa, następnym razem przywitaj się albo coś powiedz, mogłem cię zastrzelić!

Gears tylko kiwnął, wyciągając do niego folder.
— Zanotowane. Spróbuję być bardziej rzucający się w oczy na przyszłość. Odkryto nowe wiadomości o SCP-408, o których powinieneś zostać jak najszybciej poinformowany.

Doktor Kondraki wziął plik niechętnie, pomrukując przy siadaniu i szybko to przeglądnął. Przestał czytać już przy drugiej stronie, i wstrząsnął się siedząc w swoim krześle.

— Co, do cholery, mają na myśli poprzez ''trzecie stadium rozwoju''?

— Czemu to w ogóle stało się problemem? Wiemy o jego niestabilności od wieków, a dopiero teraz zaczęło to się do nas dobierać.
— Doktor Kondraki ma niezwykłą więź z SCP-408, taką która zainteresowała Fundację. Okazało się, że przez delikatne zachwianie chemiczne Kondraki zaczął wydzielać specyficzny feromon, który ma lekko hipnotyzujący efekt na SCP-408.
— To dlatego latają za nim przez cały cholerny czas.
— Dokładnie, Sześć. Początkowo nie byliśmy w stanie odnaleźć dokładnego śladu chemicznego, ale niedawno złamaliśmy go i będzie łatwo go zsyntetyzować. Powinniśmy być w stanie dostać jego prototyp w spreju, by zastosować go na MFO jeszcze w tym roku. Przez to nowe odkrycie, kontynuowanie egzystencji Doktora Kondrakiego przestało być… ważne.
— To wciąż pozostawia nas z problemem ''Króla Moootyli'' Kondrakiego. One nigdy nie odstępują go na krok.
— Już się tym zajęliśmy. Raport o trzecim stadium rozwoju, które może być zagrożeniem klasy Keter zostało rozesłane do wszystkich ośrodków. Wszystkie SCP-408 zostaną skupione w jednym miejscu i zabezpieczone. Kondraki zastosuje się do tego, albo zostanie przechwycony przed komisją. Jak już SCP-408 znajdzie się w swojej komorze przechowawczej, zaczniemy drugi etap.
— Wciąż kwestionuję nasz wybór. Będzie musiał się nieźle napracować, no wiesz, minęło trochę czasu od ostatniej służby twojego ''specjalnego agenta''. Plus, Kondraki będzie podejrzliwy.
— Dokładnie. Nasz agent miał poniekąd mały zastój w działaniu, ale nie będzie to jego pierwsza akcja tego typu. Dodatkowo, mimo ich początkowych nieporozumień, Kondraki mu ufa. On nas nie zawiedzie.

—-

— Jak to nie mogę wejść do komory przechowawczej? ZAWSZE miałem dostęp do SCP-408, a ty WIESZ, że ten raport to gówno prawda!

Dmitri uśmiechnął się zażenowany trzymając swe nadgarstki w górze.
— Wybacz, Doktorze, ale jestem skuty. Dowodzenie powiedziało ''nie ma wejścia'', to nie mogę nikogo wpuszczać. Głowa Ochrony musi dawać innym przykład. Jestem pewny, że rozumiesz.


tłumaczenie Routine Psychological Evaluations by Dr. Glass, wymaga poprawek + adnotacje
Rutynowa psychodiagnostyka Doktora Glass

Następujące wyrywki pochodzą z psychodiagnostyk w wykonaniu Dr. Simona Glass na personelu Fundacji.

Dr. Glass: No dobra, startujemy. Doktorze Alto Clef-
Dr. Clef: [Podaje Doktorowi Glass ukulele]
Dr. Glass: …Dobrze. Doktorze [z trudem wygrywa akord A Major na instrumencie], zacznijmy ten wywiad. Jeżeli mógłbyś, proszę, wyjąć te bułeczki cynamo-
Dr. Clef: Twisty.
Dr. Glass: Przepraszam?
Dr. Clef: To są cynamonowe twisty, nie bułeczki. Chcesz jednego?
Dr. Glass: Och. Masz jakiegoś, który nie jest w twoim nosie?
Dr. Clef: Nie.
Dr. Glass: No cóż, nie dziękuję. Spójrzmy na… o Panie, kto pozwolił mu wnieść tu strzelbę?

-

Dr. Glass: Więc, Agencie Diogenes, j-jak tam?
Agent Diogenes: Jest dobrze, ale nie mogę przestać zastanwiać się nad tym, czemu mam uczęszczać na psychodiagnostykę co tydzień. Inni mają ją tylko co miesiąc.
Dr. Glass: Jasne, jasne. Słuchaj, co robisz wieczorem w sobotę?
Agent Diogenes: Uhm…
Dr. Glass: N-no więc, uhm, lubisz podróżować?

-

Dr. Glass: Nie byłem w Ośrodku 19 przez wieki. Czemu już nie możesz przebywać w Ośrodku 17?
Dr. Bright: Ook.
Dr. Glass: Och, jasne. Przyprowadźcie mi klasę D.

-

Kierownik Ghost: Małe, powolne okrągłe ruchy. Serio, ona to pokocha.
Dr. Glass: [notuje] Chwila, językiem czy dłońmi?

-

Dr. Kondraki: No dobra, więc wtedy, on potyka się na jakichś wnętrznościach i udało mi się go złapać.
Dr. Glass: Aha…
Dr. Kondraki: Więc odstrzeliłem mu ten pierdolony ryj, bam, tak po prostu. Kawałki mózgu porozwalane po całym pokoju, facet, było świetnie. Towarzysząca mi Klasa D ryczała jak dziecko!
Dr. Glass: To jest twoje -ulubione- wspomnienie z pracy dla Fundacji?

-

Dr. Bright: Oni mi po prostu nie ufają! Jakbym chciał być cielskiem jakiegoś durnego SCP.
Dr. Glass: Cóż, dałoby to tobie jakieś stabilne ciało.
Dr. Bright: Pracuję nad tym z Kainem. Użyjemy 291, żeby stworzyć nowe. Hm, twoje dłonie są ładne. Używasz ich często?
Dr. Glass: O patrz, nasz czas minął.

-

Dr. Glass: I jak się poczułaś?
Dr. Right: Morderczo! No weż, byłam cała gotowa i chętna na seks, a on kupuje grę wideo? To było takie, takie-
Dr. Glass: Agatho, proszę postaw tę lampę. Agatha… Ochrona, Ochrona do pokoju rewizji A!

-

Dr. Gears: …
Dr. Glass: To nie jest takie trudne, po prostu powiedz mi co widzisz, cokolwiek.
Dr. Gears: Widzę symetrycznego kleksa, zawartego z atramentu koloru Czarny #4. Kartka była składana na środku, co prowadzi mnie do konkluzji, że to jest test Rorschacha.
Dr. Glass: …Ok… ale, czy widzisz jakiekolwiek kształty? Jak motyla, albo ocean, ludzi, cokolwiek?
Dr. Gears: Nie.
Dr. Glass: Jesteś pewny? Patrzałeś na to jakbyś coś zauważył.
Dr. Gears: Nie. Widzę zestaw czarnych, abstrakcyjnych kształtów.
Dr. Glass: …Okej… możemy spróbować czegoś innego… po prostu… przestań się na mnie tak patrzeć…

-

Dr. Glass: …
Dr. Clef: …
Dr. Glass: No… o czy powinniśmy porozmawiać…
Dr. Clef: Tak jakby myślałem o zamordowaniu wszystkich w bazie…
Dr. Glass: …Co?
Dr. Clef: Nic.
Dr. Glass: Wydaje mi się, że powiedziałeś coś o zabiciu wszystkich w bazie.
Dr. Clef: Żartujesz sobie? Nie powiedziałem czegoś takiego. Czemu miałbym mówić, że czasem myślę, że pewnego ranka się obudzę, wezmę brzytwę i podetnę gardło mojemu asystentowi i zacznę biegać nago po bazie, dźgając wszystkich w zasięgu wzroku?
Dr. Glass: Ty… Powiedziałeś to jeszcze raz!
Dr. Clef: Ale co? Wszystko dobrze, Doktorze Glass? Wyglądasz blado.
Dr. Glass: Właśnie zagroziłeś, że zamordujesz wszystkich i siebie w bazie!?
Dr. Clef: Nie.
Dr. Glass: Tak, powiedziałeś! Puszczę to, słuchaj!

<Dr. Glass puszcza nagranie>

Dr. Clef: Naprawdę? Wszystko co słyszę, to ja mówiący tobie o budzeniu się i goleniu.
Dr. Glass: CO? Słuchaj! Powiedziałeś, że…
Dr. Clef: Wiesz, Glass, omamy często występują przez przepracowanie i stres. Może powinieneś odpocząć.
Dr. Glass: …Clef, nie wypuszczę cię z tego wywiadu. Po prostu próbujesz mnie zmusić do przedwczesnego zakończenia przez strach wywołany twoimi chorymi wymysłami! I muszę ci powiedzieć, że przejrzałem twoją taktykę! Teraz, jeżeli…
Dr. Clef: Czemu bym miał to robić? To tak powalone, jak sądzenie, że dodałem do gumy środek nasenny, żeby dać ci go jako przyjazna oferta odświeżenia, a zatem uśpić i rozprawić się z tobą w czasie wolnym i wyrzucić twoje ciało do spalarni, zostawiając zero śladów. Co by oznaczało, że nikt nawet nie będzie mnie podejrzewał!
Dr. Glass: …
Dr. Clef: Naprawdę nie wyglądasz dobrze, Dr. Glass. Może powinieneś położyć się na chwilę.
Dr. Glass: …Możesz iść…
Dr. Clef: Gumy?

-

Dr. Glass: …
Dr. Gears: …
Dr. Glass: Motyl?
Dr. Gears: Nie.
Dr. Glass: Ośmiornica?
Dr. Gears: …Nie.
Dr. Glass: Szczeniaczki?
Dr. Gears: Nie.
Dr. Glass: Chcesz mi powiedzieć, że nie widzisz tego szczęśliwego małego szczeniaczka tutaj? Patrz, tu, w rogu kartki.
Dr. Gears: Widzę abstrakcyjne kleksy… i twój palec.
Dr. Glass: …Jak możesz współpracować i być tak frustrujący jednocześnie…

-

Dr. Kondraki: Jasne, no więc wtedy zauważyłem, że ślady krwi prowadzą do schowku. Podstępny skurwiel, chciał się schować za miotłami i mopami kiedy się wykrwawiał!
Dr. Glass: Czy ty… naprawdę przyznałeś się do tego, że wdałeś się w strzelaninę z personelem poziomu 2 przez małe niepowodzenie z wymienianiem filtru w maszynie do kawy?
Dr. Kondraki: Możesz nie widzieć w tym niczego wielkiego-
Dr. Glass: Maszyna do kawy, której już nie używasz od dłuższego czasu?
Dr. Kondraki: Problemem jest kolejność rzeczy, Glassy. Brak filtra znaczy brak kawy, brak kawy oznacza zmęczonych badaczy, a zmęczeni badacze to synonim dla błędów. A błędy kończą jako czerwone cyferki w moim stosie dokumentacji. Widzisz do czego zmierzam?
Dr. Glass: [pauza] Doktorze Kondraki, byłoby miło, gdybyś przestał polerować swój miecz podczas psychodiagnostyki.
Dr. Kondraki: Przeszkadza ci, doktorku?
Dr. Glass: [westchnienie]
Dr. Kondraki: Nie masz nic przeciwko temu, że zapalę, prawda?

-

Notatka:
Oficjalnie chciałbym przekazać, że myślę, że cały personel Fundacji jest zachwiany psychicznie, amoralny i cierpi na różne stadia anomii. Oprócz Agenta Diogenes, który/a jest przyzwoitym człowiekiem i powinien/powinna udać się ze mną na kręgle w sobotę. - Dr. Glass

Notatka:
Glass, on/a nie jest po prostu zainteresowany/a. Uświadom to sobie i nie zachowuj się jak baba. Zresztą, kto do cholery pomyślał, że danie MI dostępu do tych dokumentów jest dobrym pomysłem? - Dr. Bright

Notatka:

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License